بسم الله نور
ماه رجب در شرافت به حدّی است که در روایات وارد شده است ، پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه وآله وسلم پیش از آغاز این ماه برای مردم خطبه خوانده و آنان را برای استقبال از ماه رجب آماده می‌ساختند .
در روایات آمده است که ماه رجب، ماه خداست و ماهی در شرافت و عظمت به این ماه نمی‌رسد و جنگ و قتال در این ماه حرام رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرموده اند : ماه رجب، ماه خداست؛ ماه شعبان ماه من است، و ماه رمضان، ماه امت من است.
هر کسی یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، دری از درهای جهنم بر روی او بسته می‌شود و اگر کسی تمام روزهای این ماه را روزه بدارد، تمام درهای جهنم بر روی او بسته می‌شود.
در روایت دیگری است که رجب نام نهری در بهشت است که از شیر سفید تر و از عسل شیرین تر است؛ هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، از آن نهر خواهد نوشید.
از حضرت صادق علیه السلام منقول است که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: ماه رجب، ماه استغفار امت من است؛ پس در این ماه زیاد استغفار و توبه کنید .
لیلة الرغائب
گر چه تمام ماه رجب، نزد خداوند و اولیاء الهی عزیز و ارجمند است اما برخی از اوقات آن، فضیلت ویژه ای دارد مثلا اولین شب جمعه ماه رجب، دارای امتیازی بزرگ است.
پیامبر اسلام(ص) می فرماید: از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید، فرشتگان آن را «لیلة الرغائب» می نامند. چرا که وقتی یک سوم از شب گذشت، هیچ فرشته ای نیست مگر اینکه در کنار کعبه مشرفه آید آنگاه خداوند نظر مرحمت به آنان کند و فرماید: فرشتگانم! هر چه خواهید از من بخواهید.
فرشتگان گویند: بارالها حاجت و خواسته ما آن است که روزه داران ماه رجب را بیامرزی، خداوند متعال فرماید: آمرزیدم. اگر هیچ حادثه ای در ماه رجب رخ نمی داد، باز هم رجب ارزش خاص و ویژگی استثنائی خود را داشت، اما حوادثی در آن به وقوع پیوسته است که موجب شرافت و کرامت مضاعف این ماه شده است.
شهادت امام هادی(ع)، ولادت حضرت امام جواد(علیه السلام)، ولادت مبارک امام علی(ع) در خانه کعبه معظمه در سیزدهم ماه رجب و ده سال قبل از بعثت، شهادت حضرت امام کاظم(ع) و بیست و هفتم این ماه، عید مبارکی است چرا که آخرین پیامبر برگزیده الهی حضرت محمد(ص) در این روز از جانب خدای متعال مأمور هدایت مردم و ابلاغ هدایت و رسالت الهی گردید.
امشب شب آرزوهاست . شب امیدها ، دعا کنید و بسیار دعا کنید .
التماس دعا .
******
فرشته‌ها آمده‌اند پایین . همه جا پُر از فرشته است.
از کنارت که رد می‌شوند، می‌فهمی؟
اسمت را که صدا می‌زنند، می‌شنوی؟
دستشان را که روی شانه‌ات می‌گذارند، حس می کنی؟
راستی، حیاط خلوت دلت را آب و جارو کرده‌ای ؟
دعاهایت را آماده گذاشته‌ای؟
آرزوهایت را مرور کرده‌ای؟
می‌دانی که امشب به تو هم سر می‌زنند؟
می‌آیند و برایت سوغاتی می‌آورند، پیرهن تازه‌ات را.
خدا کند یک هوا بزرگ شده باشی .
می‌آیند و چهار گوشه دلت را نور و گلاب می‌پاشند.
می‌آیند و توی دستشان دعای مستجاب شده و عشق است.
مبادا بیایند و تو نباشی . مبادا درِ دلت را بسته باشی.
مبادا در بزنند و تو نفهمی .
مبادا...
کوچه دلت را چراغانی کن .
دمِ در بنشین و منتظر باش.
فرشته‌ها می‌آیند .
فرشته‌ها حتماً می‌آیند.
خدا آن سوتر منتظر است.
مبادا که فرشته‌هایت دست خالی برگردند .
(خانم عرفان نظرآهاری)
