«روزی پیامبر اکرم نشسته بودند و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهمالسلام نیز حضور داشتند، دعای آن حضرت در میان آن جمع چنین بود: بارالها، تو خوب میدانی که اینان خاندان من، و عزیزترین مردم نزد من هستند، پس محبان و دوستانشان را دوست بدار و با دشمنانشان دشمنی فرما، و یارانشان را اعانت بنما، اینان را از جمیع ناپاکیها پاک و مبرا بدار، از جمیع گناهان بر کنار و مصون و محفوظ نگاهدار، و از جانب خود به روحالقدس تاییدشان فرما... (روایات بسیار از ائمهی اطهار سلام اللَّه علیهم در موارد مختلف نقل شده است که میفرماید: معصومین روحی دارند غیر از روح عموم بشر، که هیچ انسانی در داشتن این روح- که در جمیع اخبار آن را روحالقدس مینامند- با آنان همردیف نیست.
روحالقدس همان روحی است که در سایهی آن پیامبر اکرم صاحب ولایت است. این همان روح قدسی است که با داشتن آن علی سلاماللَّهعلیه، حضرت امام حسن و امام حسین و امامان دیگر از اولاد حسین علیهمالسلام بر همهی مردم ولایت دارند. این همان روح است که به تایید پیامبر اکرم، حضرت صدیقه سلاماللَّهعلیها نیز دارندهی آن است و با داشتن این روح، آن حضرت هم ولیةاللَّه میباشد).
ابن عباس روایت را از قول پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و سلم چنین ادامه میدهد:
یا علی، بعد از من، جانشین من و امام و رهبر امت من هستی. تو پیشقدم و پیشرو اهل ایمان به سوی بهشتی؛ و گوئی اکنون در نظرم مجسم است و میبینم که دخترم فاطمه در روز قیامت سوار بر ناقهای از نور است، در حالیکه هفتاد هزار ملک از جانب راست، هفتاد هزار از طرف چپ او، هفتاد هزار از پیش روی و هفتاد هزار از پشت سر او همراهیش میکنند. او پیشگام زنهای مؤمن است که همراهش به سوی بهشت میروند.
... یا علی، تو پیشوای مردان مؤمن امت من میباشی، و دخترم فاطمه سالار زنان باایمان امت من و رهبر آنان به سوی بهشت است، بدرستیکه او بانوی بانوان جهان است.
عرض شد: یا رسولاللَّه، آیا بانوی بانوان در زمان خودش؟ پیامبر فرمود: سیدهی زنان در زمان خودش مریم بنت عمران بود، ولی دخترم فاطمه بانوی بانوان جهان و سرور زنان عالم از اولین و آخرین است.
این فاطمه است که آنگاه که در محراب عبادت میایستد، هفتاد هزار فرشتهی مقرب بر او سلام و درود میفرستند و- همانگونه که مریم را مخاطب قرار دادند- ندا میکنند: یا فاطمه، خدای تعالی تو را از میان جمیع زنان عالم انتخاب کرد، و تو را از همهی آلودگیها پاک و منزه گردانید.
آنگاه رسول اکرم رو به سوی علی کرد و فرمود: یا علی، بدرستیکه فاطمه پارهی تن و جان من است؛ اوست نور چشم من و میوهی قلب من؛ آنچه زهرا را ناپسند آید، مرا نیز ناپسند است؛
و آنچه او را مسرور کند، مرا هم شاد و خرسند مینماید. او نخستین کسی است که از خاندانم به من خواهد پیوست. یا علی بعد از من، تا توانی به او نیکی کن... سپس پیامبر اکرم این چنین دعا نمودند: بارالها، من تو را گواه میگیرم، که دوست میدارم آن کسی را که اینان را دوست بدارد و دشمن میدارم شخصی را که با اینان دشمنی کند؛ هر فردی با اینان از در صلح و آشتی درآید، من هم با او در سلم و صفا خواهم بود؛ و هر کس که با این چهار تن در جنگ باشد من نیز با او در ستیزم؛ من دشمن کسانی هستم که با اینان دشمنی کند، و دوست کسانی هستم که آنان را دوست بدارد».

بار دیگر تکرار میکنیم، با در نظر گرفتن روایت شریفهی مذکور، حضرت صدیقه سلاماللَّهعلیها بطور یقین صاحب ولایت کبری است زیرا هرگز معقول نیست که دشمنی و یا دوستی با او همانند عدوات و یا محبت نسبت به پیامبر باشد و آنچه فاطمه را غمگین و یا مسرور میگرداند، حضرترسول را نیز محزون و یا شاد نماید، ولی او صاحب مقام ولایت نباشد.
و اگر حضرت صدیقه سلاماللَّهعلیها در ولایت، در عصمت، و در جمیع حالاتش ردیف پدر و همسر و دو فرزندش نمیبود هرگز پیامبر اکرم مطالب مذکور را بیان نمیکرد. رسول خدا که سخن بیحساب و گزاف و بیهوده نمیگوید، تمامگفتارش (ما ینطق عن الهوی- ان هو الا وحی یوحی) (4)است، آنچه میگوید وحی الهی است، آنهم در مقامی که خدا را شاهد سخنان خود قرار میدهد.
گویی پیامبر اکرم از جانب خدا مامور به ابلاغ این مراتب و فضائل است، که خدا را در گفتار خویش گواه میگیرد، چنانکه در انجام نبوت و ابلاغ رسالتش، در مواقف متعدد شاهد قرار داده است؛ و از مردم نیز اقرار و اعتراف میخواهد، و میپرسد و خواستار جواب صریح آنان میباشد: «... هل بلغت؟... بلی بلغت». سؤال میفرماید آیا رسالت خودم را انجام دادم؟ و سپس جواب میشنود: بلی ابلاغ کردی. همانگونه که در غدیر خم هنگام ابلاغ ولایت امیرالمؤمنین علی سلاماللَّهعلیه خدا را شاهد میگیرد و از مردم اعتراف و اقرار میخواهد... اللهم اشهد... بارالها شاهد باش... (5)
چنین بنظر میرسد که وجود مقدس پیامبر پیوسته خود را مسئول و مامور ابلاغ ولایت فاطمه علیهاسلام نیز میداند، و گوئی احساس میکند که همواره مورد سؤال و بازخواست حضرت حق تبارک و تعالی است که آیا ولایت زهرا علیهاالسلام را ابلاغ کردی یا نه، لذا آن حضرت بطور مکرر، در گفتار خویش ضمن برشمردن فضائل فاطمه سلاماللَّهعلیها و تشریح شئون ولایتی او، بارها خدا را گواه میگیرد که بارالهإ پسّّ شاهد باش: آیا ولایت زهرا را ابلاغ کردم؟ آیا پیغام را رساندم؟ حق مطلب را بخوبی ادا کردم؟
نتیجهی دیگری که می توان از روایت مذکور گرفت این است که حضرت رسول در قسمتی از سخنانش خطاب به علی چنین میفرماید:
«انها اول من یلحقنی من اهل بیتی(6)... فاحسن الیها...».
«یعنی یا علی، اولین کسی که از خاندان من به من ملحق خواهد شد. دخترم فاطمه است، پس تا توانی به او نیکی بنما» و این ودیعهی رسالت را نگهداری کن، لذا میبینیم قصد امیرالمؤمنین علیهالسلام همیشه و در تمام حالاتش برآوردن خواهش پیامبر اکرم و در نتیجه تحصیل رضایت و آسایش خاطر زهرای اطهر است؛ البته نه تنها از این جهت که همسر والامقام او دختر گرامی رسول خدا است، بلکه بیشتر از این نظر که فاطمه سلاماللَّهعلیها ولیةاللَّه است و علی خود را نسبت به او موظف و مسئول و متعهد میداند و متقابلا حضرت زهرا نیز نسبت به امیرالمؤمنین که ولیاللَّه است عینا همین احساس وظیفه و مسئولیت را به حد اعلی دارا میباشد و این دو وجود مقدس، هر یک در حفظ و نگهداری و مراعات شخصیت آن دیگری کمال سعی و کوشش را به کار بردهاند. لیکن اگر این مطلب به دقت مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد، روشن میشود که حالات دفاع و مجاهدت زهرا سلاماللَّهعلیها در حفظ و صیانت امیرالمؤمنین سلاماللَّهعلیه بینظیر و بسیار فوقالعاده بوده است؛ و تحقیقا اگر پیامبر اکرم نگاهداری و دفاع از حریم ولایت امیرالمؤمنین را مؤکدا به زهرا علیهاالسلام سفارش می کرد- که سفارش فرموده است-، هرگز رفتاری بهتر و برتر از روش فاطمه علیهاالسلام امکانپذیر نبود.
از خود گذشتگی، و فداکاری و ایثار او در مراقبت و نگهداری شئون ولی اللَّه الاعظم امیرالمؤمنین بینظیر بود. زهرا سلاماللَّهعلیها در این راه وجود خود را کاملا فراموش کرده بود و همواره همت والای او مصروف حفظ حرمت علی علیهالسلام، و پیوسته در فکر کمال مراقبت و حسن انجام تعهد اسلامی خود در برابر مقام منیع ولایت بود؛ و همین توجه بینظیر و بصیرت و معرفت کامل فاطمه نسبت به شئون ولایت همسر عالیمقامش نشانگر مرتبهی عالی ولیةاللهی خود آن حضرت میباشد.

1ـ عباراتی که از این قسمت روایت ذکر نگردیده چنین است:
«... فایما امراه صلت فی الیوم و اللیله خمس صلوات، و صامت شهر رمضان و حجت بیت اللَّه الحرام، و زکت مالها، و اطاعت زوجها، و والت علیا بعدی دخلت الجنه بشفاعه ابنتی فاطمه، و انها...».
2ـ عبارتهایی که از این قسمت روایت ذکر نشده چنین است:
«... و اما الحسن و الحسین فهما ابنای و ریحانتای و هما سیدا شباب اهل الجنه فلیکرما علیک کسمعک و بصرک. ثم رفع صلی اللَّه علیه و آله و سلم یده الی السماء، فقال: اللهم...».
3ـ امالی شیخ صدوق ص 393، 394، بحارالانوار ج 43/ 25 24.
4ـ سورهی النجم، آیهی 3 و 4. یعنی: پیامبر هیچگاه از روی هوای نفس سخن نمیگوید، سخن او چیزی جز وحی نیست.
5ـ رجوع بفرمایید به جلد اول الغدیر.
6ـ این اخبار پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و سلم در خصوص اینکه اولین فردی که پس از وی به او ملحق خواهد شد فاطمه میباشد در مصادر بسیاری درج گردیده است که از جملهی آنهاست:
صحیح بخاری- کتاب المناقب، باب علامات النبوه فی الاسلام، و باب مناقب قرابه رسولاللَّه و منقبه فاطمه علیهاالسلام- ج 5/ 55، 92/ ح 126، 210، صحیح مسلم- کتاب فضائل الصحابه، باب فضائل فاطمه بنت النبی حنبل ج 6/ 77، 240، 282، طبقات الکبری ج 2/ 247، مشکل الاثار ج 1/ 48، ذخائر العقبی ص 39، فرائدالسمطین ج 2/ 35، 86/ ح 371، 403، کنز العمال ج 12/ 108/ ح 3421، در السحابه ص 274، و....